Chartres

Het is alsof we moeite hebben om Frankrijk te verlaten. Maar nu we hier toch passeren kunnen we zowel eens stoppen, denk ik. De gps stel ik in op het centrum van Chartres. We worden tot de parking catedrale geleid. De ondergrondse parking zij twee in elkaar gedraaiede spiralen. Je rijdt dus steeds in dezelfde richting tot helemaal onderaan (dan ben je halfweg de parking) en dan terug naar boven. Aan de rand van de spiraal kan je je auto kwijt.

Het ronde gat links is de parking, het kruis rechts de kathedraal.

"Da bolleke is nie thuis!" Eulalie wordt wakker.
Euh, neen we dachten in Chartres te stoppen en eens de kathedraal te bezoeken.
"Ik blijf wel zitten"
In een ondergrondse parking? Ik dacht het niet.
Buiten is er voor haar veel te veel licht, en als we voor de kathedraal staan,
"En waarvoor ze het bekendst is kunt ge nog niet zien ook. Ik heb alles al veel beter gezien op internet"
Toch gaan we binnen.
Zij kiest voor bezinning.

Behalve de grote rosas zijn de andere glasramen wel te bewonderen.

In het koor is er een afzonderlijke kapel als tentoonstellingsruimte ingericht, ik geef enkele werken als voorbeeld mee.

purple stains

(I stepped on a) peach.

Martika's kitchen (after the mix)

en natuurlijk: the day the world turned around

Lightshow in de centrale beuk, let op de twee laserstralen.

We, Eulalie is er ondertussen bijgekomen lopen de mantra mee met de andere bedevaartgangers langs het pad van de doolhof in het tegelpatroon, als penitentie. Het is een hele wandeling.



De hele buurt rond de kerk is verkeersarm gemaakt.

What time is it?
Juist.